Canova w świetle chwały
Kim był Antonio Canova?
Antonio Canova (1757-1822), włoski rzeźbiarz, czołowy przedstawiciel klasycyzmu, aż do 7 kwietnia 2013 będzie można zobaczyć zbiór jego prac w Palazzo Braschi. Przez współczesnych Canova był uważany za najwybitniejszego rzeźbiarza wszech czasów. Uczył się i początkowo działał w Wenecji. Od 1781 pracował głównie w Rzymie. Tworzył także w Wiedniu i Paryżu (1802). W 1810 został prezydentem słynnej Akademii św. Łukasza w Rzymie. W jego dziełach widoczne są nawiązania do rzeźby hellenistycznej. Prace Canova cechuje wywodzący się z rokoka wdzięk, płynny i miękki modelunek i urzeczenie pięknym, smukłym młodzieńczym ciałem. Jego prace w twardym tworzywie, uzyskują niezwykłą delikatność, sprawiają u oglądającego wrażenie wyczuwalnej miękkości i kruchości ciała.
Dzieła Canovy w Rzymie.
Pierwsze wybitne realizacje Canova to nagrobki papieży Klemensa XIV (1783-1787) i Klemensa XIII (1787-1792). Podejmował głównie tematy mitologiczne (Amor i Psyche 1792, Wenus i Mars 1815-1822). 1801 wyrzeźbił Perseusza z głową Meduzy. Portretując osoby współczesne, przedstawiał je w mitologicznym kostiumie (np. znajdująca się w pałacu w Łańcucie rzeźba H. Lubomirski jako Amor 1786). W okresie 1805-1807 przedstawił siostrę Napoleona P. Borghese jako Wenus, a 1811 wyrzeźbił Napoleona jako Apollo Belwederskiego.
W latach 1813-1816 powstała grupa Trzech Gracji. Wykonywał liczne popiersia portretowe (np. Napoleon jako Pierwszy Konsul 1802). W pomnikach nagrobnych stosował biały marmur. W nagrobku arcyksiężnej Marii Krystyny (1798-1805) w kościele Augustianów w Wiedniu stworzył wzór klasycystycznego grobowca. Spopularyzował typ nagrobka w formie greckiej steli z płaskorzeźbą opłakującej osoby przed cokołem z popiersiem zmarłego (nagrobek G. Volpato w kościele S. Apostoli w Rzymie 1806-1807). Miał wielu uczniów i mnóstwo naśladowców.
Wystawa w Palazzo Braschi w Rzymie.
Wystawa zorganizowana w Palazzo Braschi pokazuje pomysły słynnego rzeźbiarza w rysunkach, które przenosił na swoje arcydzieła.
Prace Antonio Canova, będące wykładnikiem włoskiego neoklasycyzmu, są interpretowane przez ich wstępne szkice. W Palazzo Braschi na wystawie „ Antonio Canova Il Segno della gloria ” przyjrzeć się można 79 rysunkom weneckiego rzeźbiarza, wybranych ze 1800. Ta kolekcja tworzy największy zbiór w świecie rysunków artysty, które zostały oddane do Civic Muzeum Bassano w połowie XIX wieku przez Giambattista Sartori, przyrodniego brata Canova i jego spadkobiercy. Na wystawę składa się wybór produkcji Canova, które podkreślają różnice w jego metodach i wzorach, inspirowanych przez starożytne rzeźby.
Jakie dzieła na wystawie.
Odwiedzający wystawę mogą podziwiać rysunki zabytków i rzeźb, wykonanych na zlecenia papieża Klemensa XIV, Napoleona, Marii Luizy z Austrii, Marii Chrystyny, Karola III z Hiszpanii i Bourbona Ferdynanda z Neapolu, George Washingtona, Vittorio Alfieriego oraz Paoliny Borghese-Bonaparte.
Szkicom towarzyszy piętnaście akwarel z gotowych prac, sześć oryginalnych modeli gipsowych, cztery obrazy malowane temperą, jeden obraz olejny, dwie terakoty i dwa marmurowe posągi, ilustrujące przejście od pomysłu do efektu końcowego. Wystawa zawiera także trzy ważne dzieła, posągi “Venus Italica, ”Creugas i Damoxenos” zamówiony przez papieża Piusa VII i ” Herkules” wykonany dla bankiera Torlonia.
